چقدر با گريه و با آه من بيگانه بودم

چقدر از درد و غم آزاد چون پروانه بودم

ولي دروازه ي قلبم كه بر روي تو بگشود

مرا با درد و غم همراه بنمود

وليكن با همه سختي نمي خواهم بگيري

خداوندا! تو از من سوختن از عشق او را